Kuba i Olga - rodzeństwo mocno pokrzywdzone przez los. Ich historia zaczyna się w biednym domu rodzinnym, przechodzi przez dom dziecka, a kończy się na maleńkim mieszkanku, w którym siostra musi opiekować się bratem. W życiu każdego z nich dzieje się jednak bardzo wiele i w pewnym momencie gubią do siebie drogę. Kuba znika, a Ola robi wszystko, by go odnaleźć.
Nie mogła zasnąć tej nocy. Wracały do niej obrazy z przeszłości, niechciane, zepchnięte dawno w tę część pamięci, na której widniał napis: "do wyrzucenia", ale która za nic nie chciała dać się wymazać. Zupełnie jakby Olga wpakowała tam zbyt wiele gratów, starych klamotów, śmieci i zepsutych zabawek, i teraz wieko nie mogło się domknąć, choć upychała z całej siły i rozpaczliwie przydeptywała nogą.
Książka jest podzielona na trzy części. W pierwszej poznajemy opowieść ze strony Olgi. Przeżywamy z nią piękną, choć zakazaną miłość, a później cierpimy z powodu wielkiego bólu i samotności. Ola nagle zostaje zupełnie sama i z całych sił próbuje poskładać swoje życie na nowo. Brat zniknął, a jej prawdziwa miłość odeszła na zawsze. Na szczęście było przed nią jeszcze wiele niespodzianek, w tym Oskar: chłopak, który po poważnym wypadku komunikacyjnym stracił pamięć. Przewrotny los łączy go z Olgą i pokazuje, że nic nie dzieje się przypadkiem.
Chciałabym opowiedzieć Wam więcej, ale niestety nie mogę! Na zachętę dodam jedynie, że znaczenie ma tutaj pamięć tkankowa. Historia jest przez to nieco fantastyczna, ale dodaje jej to wiele uroku. Przeszczepy organów są nadal czymś stosunkowo nowym i nieznanym, więc zmiana upodobań, a nawet cudze wspomnienia wydają się czymś prawdopodobnym. Jeśli byśmy przeszczepili mózg, to dostajemy nowy mózg, czy nowe ciało? Ludzki organizm nadal jest wielką zagadką i właśnie to pokazuje nam autorka.
To jest tak, że zasypiasz i budzisz się z myślą o tym kimś - odpowiedziała na jego pytanie - Jeśli leży obok ciebie, patrzysz na niego i zastanawiasz się, co mu się śni. Masz ochotę go pocałować, ale nie chcesz go budzić, bo śpi tak ładnie, tak spokojnie. Cieszysz się, że jest spokojny, bo to daje spokój także tobie. Dzielisz każdą jego radość, to że smakuje mu śniadanie albo że ładnie mu w niebieskiej koszuli. Zaczynasz kochać te same piosenki i filmy, co on. Jeśli jada oliwki, starasz się je polubić, choć dotąd zawsze nimi plułeś. Zakładasz sweter, który mu się podoba, i podkreślasz makijażem kolor oczu, ponieważ on uznał, że jest niezwykły. Zwracasz uwagę na ładne fotografie w gazetach, bo on robi zdjęcia, i dostrzegasz urodę roślin, chmur, zachodów słońca, nawet owadów, które on być może zechciałby sfotografować. Marzysz o tym, żeby spędzić choć jeden dzień tylko z nim, jedynie patrząc, kiedy zajmuje się swoimi sprawami. Rozumiesz? Chcesz tylko patrzeć.
Agnieszka Olejnik porusza jeszcze parę istotnych i trudnych tematów: dom dziecka, patologiczna rodzina, a także pedofila i wpływ naszych dawnych doświadczeń na przyszłość... Wiele się dzieje i wiele refleksji zostaje w głowie, dzięki czemu książki nie da się zapomnieć. Ja mam dodatkowe ciepłe myśli, gdyż wymieniono tu parę rzeczy z mojej pracy. Jestem neurologoledą i z przyjemnością czytałam o afazji i o tym, że nawet z bardzo ciężkiego stanu można się wykaraskać. Cieszę się, że autorka wplotła w książkę sporo wiedzy.
Sądzisz, że gdyby wszczepić ci w czuprynę kilka końskich włosów z cebulkami, zacząłbyś rżeć i jeść siano?
Autorce udało się stworzyć refleksyjną i ciepłą historię, w której wszystko ma znaczenie. Przez pierwszą część książki było mi przykro czytać o niespełnionej miłości i wielkim cierpieniu, ale wiedziałam, że autorka nie pozostawi mnie w takim nastroju... Oczywiście miałam rację! Ale jak wszystko się skończyło, o tym musicie przekonać się sami. Piękna historia, pełna mądrości i cudownych opisów, od których robi się ciepło na sercu.
Za książkę dziękuję Wydawnictwu Filia!
- Tytuł: Szukam właśnie Ciebie
- Autor: Agnieszka Olejnik
- Wydawnictwo: Filia
- Rok wydania: 2018
- Liczba stron: 360
- Ocena: 5/6
Czytałam, jestem nią zachwycona.
OdpowiedzUsuń